Umsagnir um maraþonmyndir (loksins, loksins)

Hópur 1: Sunnudagsmorgun (morð)
Hér er margt vel gert.
Klippingar eru vel hugsaðar og furðu nákvæmar miðað við að klippt er í vélinni.
Myndmálið er nokkuð gott, mörg fín skot.
Notkun tónlistar er góð.
Tryggvi er ansi góður í aðalhlutverkinu.
Fléttan er einföld og hnitmiðuð.
9,0

Hópur 2: Ömmubrauð (leti)
Þessi virðist fyrst og fremst vera djók, og við fyrstu sýn sá ég ekki margt annað í henni.
Við fleiri áhorf komu í ljós skemmtileg tækniatriði. Myndramminn ("framing") er oft vel skipulagður.
Notast er við tilfærslu fókuss á einum stað - plús fyrir það.
Ég ELSKA skotið þar sem Anton boom operator birtist í bakgrunni... það er eitthvað við það burtséð frá djókinu.
Og svo virkar hún ansi skemmtilega sem djók.
8,5

Hópur 3: Hin eina sanna (afbrýðisemi)
Þrátt fyrir að margt væri ágætlega gert (blóðslettan á veggnum stóð uppúr) þá vantaði einhverja samfellu í þessa mynd. Hún varla hengur saman: samband milli sena er ekki nógu skýrt og klippingar ekki nógu góðar.
8,0

Hópur 4: Á tæpasta vaði (stríð)
Langbesta myndin.
Hér er varla veikan blett að finna.
Sagan er ágæt og skemmtilega útfærð.
Myndatakan er mjög fín.
Tónlistin er sérlega góð.
Allt í allt, eins gott og hægt er að búast við af maraþon-mynd.
10,0

Hópur 5: Nágranninn (hatur)
Hér er fléttan fín og sögunni komið ágætlega til skila.
Ef það er eitthvað sem vantar uppá, þá er það að hún er tæknilega ansi basic - hér virðist vera minni áhugi á að prófa sig áfram og gera tilraunir með uppbyggingu myndrammans og annað slíkt. Skotin eru löng og víð og ekkert sérstaklega spennandi.
8,5